Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

''Μοναξιά"



Αν μου λέγατε να διαλέξω ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπου αυτό θα ήταν σίγουρα η μοναξιά .Πολλοί μπερδεύουν την λέξη ‘’μοναξιά” με την λέξη ''μόνος'' αλλά έχουν τελείως διαφορετική σημασία.

Όταν λέμε ότι κάποιος είναι μονός μπορεί να εννοούμε ότι είναι μονός στο σπίτι η ότι κάθετε για λίγο μονός αλλά δεν είναι απαραίτητο να είναι και δυστυχισμένος.

Όταν όμως λέμε την λέξη ''μοναξιά'' εννοούμε κάτι βαθύτερο . Μοναξιά δεν είναι να είσαι μονός αλλά να αισθάνεσαι ξεχασμένος ,να μην αισθάνεσαι την αγάπη των άλλων για εσένα ,να μην νιώθεις ούτε λύπη ούτε χαρά αλλά ένα απολυτό κενό .Επίσης μοναξιά δεν είναι όταν δεν έχεις ανθρώπους γύρω σου αλλά όταν διστάζεις να τους πεις αυτά που σε βασανίζουν γιατί νιώθεις ότι απλά δεν ενδιαφέρονται για εσένα.

Θα έλεγε κάποιος τώρα ''Η φτώχεια δεν είναι επίσης ένα μεγάλο πρόβλημα του ανθρώπου;''...

Μα όταν λέμε φτώχεια και μοναξιά είναι σαν να λέμε το ίδιο πράγμα γιατί και η μοναξιά είναι ένα είδος φτώχειας .Δεν έχει βεβαία σχέση με την έλλειψη αγαθών αλλά με τον συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων .Όταν βρίσκεσαι σε φτώχεια απλά δεν μπορείς να καλύψεις όλες της καταναλωτικές σου ανάγκες όταν όμως κυριαρχεί η μοναξιά είναι σαν να λυπεί ένα κομμάτι από μέσα σου που δυστυχώς κανένα χρηματικό ποσό δεν μπορεί να αναπληρώσει.

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τις μεγαλούπολης  .Εκεί ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων δουλεύει και έχει την δυνατότητα να καλύπτει όλες του τις βασικές ανάγκες αλλά και τα καταναλωτικά πρότυπα της κοινωνίας .Εάν λοιπόν έχουν ότι επιθυμούν γιατί υπάρχει τόση αποξένωση στις πόλεις ?Γιατί οι άνθρωποι αισθάνονται  μοναξιά ενώ έχουν όλα αυτά που χρειάζονται?

Κι όμως η ξενοφοβία , ο υπερκαταναλωτισμός και η αποξένωση αυτή έχει κάνει τους ανθρώπους να απομακρύνονται ,να μην εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και να μην υπάρχει ζεστασιά στα πρόσωπα τους ...και κάπως έτσι γίναμε μια κοινωνία με χάρτινους ανθρώπους.

Δεν περίμενα ότι θα το έγραφα τελικά γιατί να είμαι ειλικρινείς είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου για άρθρο αυτής της εβδομάδας αλλά η ψυχολογία μου παίζει πολύ άσχημα τώρα τελευταία και έτσι αποφάσισα να γράψω μερικές σκέψεις.

Αφήστε ένα σχόλιο αν θέλετε με ενδιαφέρει η γνώμη σας και μπορείτε και ανώνυμα.


Με αγάπη
Chrysa...

Here’s to the people who try their hardest to be good enough for everyone; who spend hours reading random quotes to find the right one; who listen to the same song dozens of times because the lyrics mean a lot; who deserve so much more than they get and are willing to fight for it, and those who wished up a star, wasted on someone that will never care; and to the beautiful that feel lonely in their hearts.:

6 σχόλια:

  1. πόσο μου έφτιαξαν την διάθεση τα τραγούδια που διάλεξες <3 φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμένα, πέρα από το κείμενό σου, μου άρεσε πολύ και η εικόνα στο τέλος... Είναι όντως, συγκεκριμένη κατηγορία αυτοί οι άνθρωποι όλοι...
    Καλώς σε βρίσκω κορίτσι μου! Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα έγραψες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σίγουρα, πολύ σωστός διαχωρισμός... μοναξιά μπορεί να νιώθει κανείς ακόμα και με παρέα... Φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή